Gezellig naaien doe je in het Naaiatelier

Als beginnend naaister leerde ik al veel van internet, andere blogs (zie de lijst rechts op mijn blogspot), pinterest (link ook hiernaast te vinden), Facebook-groepjes zoals De Stoffemiekes...

Ik kocht ook de cursus kleding maken en ontwerpen van NHA (die ik eindelijk eens vast ben gaan pakken nu ik de ganse cursus in huis heb).

Maar ik vind het toch ook leuk om nu en dan een workshop mee te pikken, of een reeks naailessen.

En zo kwam ik in het begin van dit jaar bij het Naaiatelier terecht in Berchem (Antwerpen).
Lien (met heel wat ervaring en elke les iets aan wat ze zelf gemaakt heeft) biedt naailessen aan in reeksen van 5 lessen met een specifiek onderwerp.

In februari startte ik met de "basiscursus kinderkleding" naaien en nu in mei-juni volgde ik de cursus "jersey kinderkleding" naaien.

Je kiest zelf je patroontjes uit de grote stapel in haar atelier of je brengt wat van jezelf mee en bespreekt of het een haalbare kaart is.

In mijn eerste reeks lessen maakte ik onder andere een jurkje voor Suze, met stolplooien en knopen naar een patroon van Coup Coup - de Julia. (Stof: Stoffenspektakel; Knopen: Action)

De 2de lessenreeks liep net deze week af en ook hier was het weer gezellig én kregen we tips&trics!

Het zwaartepunt in deze cursus lag op "werken met de overlock". Voor mij niet zo nieuw meer, maar toch fijn om het eens vanuit een ander standpunt te zien.

Ik maakte 3 kledingstukken:

• een gele, sponsen raglan shirt voor Suze (mouwen van dezelfde boordstof als de onderrand en neklijn), gebaseerd op een patroon van een raglan vestje uit de Ottobre;
• de Jolene top uit de laatste nieuwe La Maison Victor - eens iets voor mezelf deze keer (stof: op de kop getikt op Facebook uit iemand's privé-collectie). Erg leuk model! Misschien nog wel uit te werken tot jurk in punta di roma...
• de Candy dress uit de eerste La Maison Victor van 2014 in sweaterstof (uitverkoop Miss Tiggr) met koordje (Veritas). In de beschrijving stond dat de neklijn en mouwen niet hoefden afgewerkt te worden, maar ik koos voor een rolzoompje met de overlock voor een extra street look en om rafelen tegen te gaan.

En deze naailessen maken naaien dan ook weer een sociale bezigheid. Dàt, en de kleerkast geraakt overvol weer wat meer gevuld!

Zo'n overlock: wat doet dat nu eigenlijk!?!

Dat is zowat de meest gestelde vraag als naaisters nog niet met een overlock gewerkt hebben (inclusief mijn vraag toen ik nog veel en veel groener zag achter mijn oren, nog niet zo lang geleden).

Toen ik thuis aankondigde dat ik een overlock besteld had, kreeg ik als reactie "Nog een naaimachine??"... Waarop ik antwoordde: "Jij hebt toch ook een koersfiets en een mountainbike."
En zo kan je het misschien bekijken. Met de koerfiets ga je geen bergen beklimmen, met je gewone naaimachine ga je geen naden afwerken. Het kan wel, maar het is handiger met het juiste gerief.

Ik kocht me dus een Overlock Lewenstein 700DE via een groepsaankoop op facebook (met gratis extra voetensetje en mét garantie) en koos voor de optie om in de winkel een workshop te volgen "Haal meer uit uw lockmachine".

Voor mezelf en ook een beetje voor u, wil ik hier graag alles nog eens op een rijtje zetten.

Inrijgen

• Als je je machine echt goed wil leren kennen, is het aangeraden om te beginnen met draad in verschillende kleuren zodat je bij het inrijgen en testen kan zien welke draad niet goed zit.
• Neem de eerste keer je tijd!
• De volgorde van inrijgen: eerst de bovengrijper (2de van rechts), dan de ondergrijper (meest rechts), dan de rechter naald (2de van links) en dan de linkernaald.
• Je gaat best altijd uit van de fabrieksinstellingen. In principe zijn die instellingen goed. Je leest vaak dat mensen de spanning aanpassen, maar probeer eerst de draad echt goed tussen de spanningsplaten te positioneren, en dan lukt het meestal met de vooropgestelde spanning (vergeet dat knopje aan de rechterkant om de spanningsschijven te openen, dat gaat op den duur haperen en dan is je machientje eraan voor de moeite). 

• Wanneer ga je aan de spanning draaien: als je met dunnere draad werkt bv. of bij bepaalde settings voor een speciale steek of toepassing.

Zo ziet een goeie gelockte steek eruit (4draads):

Aan de achterkant (links) en de voorkant (rechts) zie je gelijke lussen. Bovenaan liggen de lusjes over de stof zonder de stof samen te drukken maar het mag ook niet té los zijn.
Met deze steek kan je 2 stoffen aan elkaar zetten en tegelijk dus de naad afwerken (wat dus vooral gebeurt bij tricot en andere stretch stoffen).

3draads overlocken (= om de naden af te werken tegen rafelen)

• Dat kan op 2 manieren:
• Zonder de linkse naald: dan krijg je een dunne afwerking voor dunnere stoffen
• Zonder de rechtse naald: dan krijg je een brede afwerking voor zwaardere stoffen zoals wol, jeans etc.

Aanhechten en afhechten

• In principe hoeft het niet want meestal gaan de uiteinden van de gelockte naden verdwijnen in andere naden, maar je kan aan- en afhechten door na een 2tal cm te stoppen, de naald uit de stof te halen, het losse uiteinde van de 4 draden op je stof te leggen over de naad en weer verder of terug te locken.
• Persoonlijk doe ik dat niet.

Hoeken maken en bochten nemen

• Toegeven, een overlock is zo'n beetje een geweldadig machientje. Beetje gas geven en je stof schiet erdoor. Dus bij hoekjes en bochten is het voorzichtig zijn en de zware voet even achterwegen laten.
• Voor bochten kan je best telkens de stof weer gelijk leggen met de rand van de machine - da's op ongeveer 1 cm.
• Voor binnenhoeken: de stof dubbelvouwen zodat er een rechte lijn ontstaat, locken tot de hoek, naalden uit de stof, de stof 90° draaien en dan de andere zijde van de hoek afwerken (stof niet meer dubbel uiteraard).
• Voor buitenhoeken moet je even rekening houden met een grotere naadwaarde en op elke hoek een uitsparing knippen om in 1 keer te kunnen locken. (Maar het werkt ook door gewoon te stoppen, naalden uit je stof, en dan van richting te veranderen)

De differentieel knop

• De knop helemaal links achteraan dient om je transport in te stellen. Hoe hoger de differentieel, hoe minder het de stof zal rekken.

• Wanneer is dat nu belangrijk? Als je stof hebt die heel erg rekt (en daarna niet meer mooi in model gaat, bv. gebreide stoffen), dan kan het gaan lubberen als je het overlockt. Door het differentieel hoger te zetten, ga je de stof minder uitrekken en dus een mooier resultaat krijgen.
• Je kan deze knop ook gebruiken om je stof te rimpelen, bv. bij het aanzetten van mouwen. Zet dan het differentieel op 1,5 en het teveel aan stof van de mouwkop gaat vanzelf rimpelen omdat het ene stofje sneller door de overlock gaat dan het andere en wordt dan mooi in het armsgat geplaatst (or so they say). Je kan dan ook nog meer rimpelen door aan de draad te trekken die de linkse naald gemaakt heeft.

Rolzoompjes

• Hier had ik een Eureka!momentje, ik vind rolzoompjes wel mooi en een makkelijke afwerking voor tricootjes of sweaterstof of voering... Al die stofjes die wat opkrullen en wegglijden en moeilijk om te zomen zijn (om maar te zwijgen van het omkrullen bij het dragen).

Zo'n toffe street look met het rolzoompje, he!

• De settings van je machine:
• 3 draads, de linkernaald en -draad verwijderen dus;
• alle knoppen op stand R, t.t.z. de steeklengte, de breedte van het mes en de schuiver vooraan;
• Spanning van de ondergrijper (de blauwe) op 7.
• En dan kan je ook van die leuke golvende zoompjes maken (voor de mama's met dochters die graag zwierige rokjes dragen). Hoe? Heel simpel, gewoon harder trekken aan je stof terwijl het door de machine loopt.

Siernaden

• Als je het mooi vindt om ergens een zichtbare naad te hebben (je hebt daar van die glitterdraad voor), dan kan dat ook met de overlock. Lijkt me nog wel tof bij een jeans ofzo.
• Wat doe je dan:
• Je laat je sierdraad door de bovenste grijper lopen;
• de steeklengte op maximum;
• de bovengrijper op spanning 4;
• de ondergrijper op spanning 5;
• de linkernaald op spanning 0;
• de rechternaald zonder draad;
• en het mes afzetten.

De voetjes

• Mijn 2de Eureka! belevenis... Toen we het paspelvoetje uitprobeerden... Stofjes op elkaar met paspel ertussen, gas geven en tadaaaaaa!!! Paspel zit er mooi tussen, overal perfect, en dat allemaal in 1 keer! Tja, een mens kan met weinig heel content zijn!

Het magische gleufje van de paspelvoet

Zie hoe goed dat ertussen zit. In 1 beweging!!

• Het rimpelvoetje: De ene stof zal sneller door de machine gaan dan de andere, waardoor die gerimpeld eraan gezet wordt. Het vergt oefening (en ik weet niet of ik het veel ga gebruiken, want ik vind een rimpeldraadje stikken en overal mooi gelijk rimpelen net zo makkelijk).

• Het parelvoetje, als je eens een prinsessenjurk moet maken of een tas mooi wil afwerken. Zo'n pareltje kan wel eens leuk zijn (tenminste als je van kitsch houdt). Vergeet niet je mes uit te zetten en de linkernaaldspanning op 7 te zetten (afhankelijk van de dikte). Je steeklengte op 4. En heel voorzichtig zijn, want je naalden kunnen breken op die parels.

De pareltjes lopen door de gleuf (links bovenaan in de foto)

• Het elastiekvoetje... Elastieken ergens aan vastnaaien, wat een miserie! Ondingen zijn het! Dit voetje helpt al wat mee, het begeleidt het elastiek en trekt eraan zodat je zelf meer kan focussen op het elastiek mooi langs de rand van je stof te krijgen. Ook weer veel oefenen hier!

De schroef vooraan begeleidt het elastiek over de stof. Hoe harder je die aanschroeft, hoe meer het elastiek zal rekken.

• Het blindezoom voetje... Tja, dat werd ons afgeraden om te gebruiken... Dan gaan we er ook niet teveel woorden aan vuil maken.

Handig, he, zo'n extra, multifunctioneel machientje!

Holy Smock(ing)

Naaien doe ik op een Brother Innovis 150 SE. Een geweldig machientje! Het doet wat die moet doen, plus nog wat extra. Rechtdoor en zigzag, een stretchsteek, een overlocksteek, automatische knoopsgaten, een resem siersteken inclusief...
Alleen, ik had her en der gelezen dat smocken op een Brother niet zo vanzelf zou gaan (omwille van het liggende spoeltje). En de onzekere ik stelde het dus steeds maar uit om eraan te beginnen.

Tot Compagnie M een workshop improviseerde voor de Lucy-jurk, een zomers jurkje met een gesmockte bovenkant. Simpeler kan een jurkje niet zijn, 2 rechthoeken als voor- en achterpand, en 4 rechthoekjes waar je bandjes van maakt. Maar het smocken wilde ik wel leren. En Marte zei dat ze ook een Brother getest had en het daarmee zeker en vast ook ging.

Dus pakte ik mijn machientje en materialen in, het smock-(elastisch)garen niet vergetend, een extra spoeltje en een überschattig paddenstoelenstofje bovenop om op een avond wat nieuws te leren én een tof jurkje vanonder de machine te toveren. Superleuk!

Omdat ik zo wat beloofd had om een foto-tutorial op mijn blog te zetten, besloot ik van ook nog een topje te smocken volgens dezelfde manier als het jurkje.

Hoe werkt dat nu?

Je draait het smockgaren handmatig op je spoel tegen de wijzers van de klok. Hoe harder je trekt, hoe harder het zal smocken. edit: Nu las ik her en der dat je juist weinig tot niet mag trekken aan de elastische draad tijdens het opwinden van je spoel.
Achteraf blijkt ook de kwaliteit van het garen een rol te spelen. Marte kocht er bij Pieke Wieke en daar heb ik dan ook een voorraad opgeslagen (want die van de Hema, die ik eerst gebruikte, is duidelijk van mindere kwaliteit). Je draait de draad tot de spoel volledig vol zit (en de draad te allen tijde blijven vasthouden want het rolt SNEL weer af).

Je stopt het spoel in de machine zoals je normaal doet, behalve dat de draad nu niet door het gootje loopt aan de linkerkant.

Je houdt de draad met je linkerhand vast, alsook de bovendraad en met 1 vinger hou je het spoel naar beneden (want door die elastische draad heeft het de neiging van weg te springen). Met je andere hand ga je aan het wiel draaien om de onderdraad manueel op te halen. Het kan zijn dat je een paar keer moet proberen, maar eens de draad er is, trek je die helemaal naar boven. 3 handen zijn eigenlijk handiger!

Op de foto hier zie je hoe de draad goed loopt, recht naar boven dus.














Even testen op een proeflapje. Zo moet dat eruit zien...

And then you're good to go! Dus naaien maar... Vitesse op de hoogste stand want al wat je moet doen is rechtdoor stikken.

Voor het topje in maat 18mnd smockte ik 7 rijtjes, telkens op naaivoetbreedte van het vorige stiksel. Je hoeft niet te hechten.

En kijk eens hoe schoon!!

Ze zijn er!

Ze zijn toe gekomen, ze zaten vandaag in de bus vanuit het verre "Sina", ZE ZIJN ER!

Wat dan, zal je denken?
Wel, mijn eigen labeltjes om in de zijnaad te naaien van mijn handgemaakte kleding, tassen etc.

Vanaf nu geen merkloos spul meer, vanaf nu ziet iedereen dat het een échte "So Popo" is :)

Ontwerp: door mezelf (wat je al niet kan doen met simpele PowerPoint).

Omgezet in een label-waardig formaat door Sandra-Coupje.

Geweven tot een keimooi label door Vincent Foo van VikingLabeling.

Over een fotoshoot en de Ottobre

Mijn Suze is geboren in april 2013 en net zoals bij Berend had ik mezelf ingeschreven op Zappybaby en via die weg een groep zwangere mama's leren kennen, allemaal uitgerekend voor april 2013. Doorheen de maanden hebben we getetterd en gedroomd en af en toe (veel!) geklaagd over onze kwaaltjes. Toen de baby's geboren werden, zijn we blijven contact houden via Facebook.

Toeval wil dat 1 van de mama's een fotograaf is bij Little Wonders en mooie, retro-style foto's maakt, vaak van kindjes. Dus had ik voor Suze en Berend een shoot gepland op Hemelvaart en uiteraard moesten ze dan toch minstens iets zelfgemaakt dragen.

Ottobre is 1 van mijn favoriete magazines met patronen voor kinderen en mijn inspiratiebron voor heel veel kleren die ik voor mijn kids maak.

En het resultaat van de shoot is zo verbluffend mooi geworden!

Voor Berend maakte ik het hemdje Quadrilateral uit de Ottobre 3 van 2014. Hij koos het stofje zelf op een uitverkoop, het is een steviger katoen waarvan de sterren in de stof geweven zijn i.p.v. gedrukt en dat geeft een mooi linnen-achtig effect. De sluiting is met kamsnaps en omdat fluo hip is, gaf ik een accentje aan de mouw met een siersteek.

Voor Suze maakte ik een setje. Het topje komt uit het boek Stof-voor-durf-het-zelvers van Lies&Griet. Ze beginnen hier pas vanaf een maatje 98, maar ik verkleinde het topje tot ongeveer een 86 en het past nu perfect voor mijn flinke meid. Het stofje was op de kop getikt bij een verkoop op Facebook van een vrouw die haar kast wilde opkuisen.
De broek is naar model van Ottobre 3 van 2011 die ik speciaal voor dit model had nabesteld. In het magazine is het een broekje in nicky velours met een doorgestikte plooi, een beetje zoals de Leon-broekjes van Lily-Balou. En zo'n broekje staat nog op het programma voor het najaar. Maar ik had zo een mooi stofje, ook weer uit de privé-collectie van iemand op Facebook, een linnen, dat perfect bij het vogeltjesstofje past. En dus maakte ik het model in deze stof en zag dat het goed was!

Uiteraard heb ik al uitgebreid relaas gedaan over de Lotta-jurk in dit blogbericht, maar de volgende foto's laten het toch nog even spreken...

Jammer genoeg is het op de aan-foto's te zien dat de Lotta-jurk voor Suze nog wat aan de grote kant is, maar eigenlijk heeft ze al zoveel kleren voor de zomer, dat ik denk dat deze jurk in het najaar helemaal tot haar recht zal komen met een vestje of een longsleeve en een kousenbroek.

Last but not least, kindjes zijn ook zo mooi met kleurrijke en bedrukte kleren en de stofjes van Lillestoff zijn daar ideaal voor. Lillestoff en Ottobre zijn ook heel tof te combineren (allebei Scandinvisch, zeker!?) en ik maakte een broekje voor Suze uit de laatste Ottobre 3 van 2014 met een contrasterend "poepstukje" dat het überschattig maakt. Prima voor de zomer, luchtig en comfortabel.

Omdat het over Ottobre gaat, smokkel ik er nog een jurkje bij, de Giant Apple Dress in een Lillestoff-je met een kapmouw afgewerkt met boordstof zoals de kraag... omdat ze nog niet genoeg jurkjes heeft :)

En zo laat ik natuurlijk meteen zien dat ik infeite dringend eens een cursus fotografie moet volgen!