We Go Together like Peas and Carrots

Me and my girl goes like peas and carrots...

Om het met de woorden van Forrest Gump te zeggen.

Twee handen op één buik, zij en ik.

Dat zal je al wel gemerkt hebben bij het lezen van mijn berichten.

Het kind bezorgt me zoveel plezier.

We zitten vaak te giechelen en 'gibberen' tot we echt de slappe lach hebben.

Zomaar, gewoon, om kleine dingen die dan plots zo grappig kunnen zijn.

Haar tater staat geen moment stil.

Alles wil ze weten.

Ze is ook als een klein eendje, overal waar ik ben, gaat ze me achterna.

En ik merk dat ze me vaak nadoet.

Eens te meer besef ik nu dat wij als moeders het voorbeeld van onze dochters (moeten) zijn.

Het het afgelopen jaar tot net voor de zomer ging ik er een beetje over wat naaien betreft.

Er rolden heel wat stuks vanonder mijn naaimachine,

allemaal voor Suze.

Tot ik zag dat ze het echt moeilijk kreeg om te kiezen wat ze moest dragen.

En letterlijk ook zei "Mama, ik heb écht teveel!".

Ik besloot daar en dan van ook weer wat meer voor mezelf te naaien.

Niet zomaar een rok van voor- en achterpand en klaar,

maar ook jurken, broeken en blouses.

Voorlopig moet ik het nog doen met 'snel-klaar' projecten,

vanwege het herstel van mijn nek.

Dus koos ik als eerst voor de Imani jurk uit de laatste La Maison Victor.

Ik kocht een bordeaux-rode, geribbelde tricot bij de Stoffenmadam.

Achteraf zag ik dat deze van LMV is (voor de Mara top).

Alleszins een erg leuk stofje,

een beetje stretch, niet teveel,

zacht en toch warm.

Voor mijn gevoel heeft het de ideale structuur om een jurk te worden.

De jurk was snel klaar.

Mijn enige aanpassing was verlengen met 10cm+zoom.

Ik naaide het halsbeleg met de hand vast op een aantal plaatsen,

om te voorkomen dat het gaat komen piepen.

En ook de zoom werd met de hand vast gezet.

Verder maakte ik gewoon de maat 48, zoals met alle LMV patronen.

Ze zit echt superfijn! 

Misschien het enige nadeel van dit patroon,

is dat je voor- en achterpand met aangeknipte mouw niet naast elkaar kan leggen,

op een normale stofbreedte.

Ik moest 2m30 kopen van de tricot.

En dat gaf me een lang en smaller reststuk.

Zonde om weg te doen!

Na wat meten, bleek het nog genoeg voor een jurk voor Suze.

Ik had meteen de Feliz jurk van Straight Grain in gedachten.

Helemaal mijn ding!

Beetje oversized, en veel opties.

De rokdelen waren alleen nét te breed voor het reststuk stof.

Daarom haalde ik 1 plooi links en rechts van het patroon af en toen werkte het wel.

Het werd een basisversie, 

met aangeknipte mouw,

die ik voorzag van een boordje voor de afwerking.

Aangezien het tricot is, 

liet ik de sluiting op de rug achterwege,

dat spaarde ook wat stof uit.

Aan de hals werd de stof een goeie cm naar binnen geplooid

en vastgezet met de tweelingnaald.

Ook de zoom deed ik met de tweelingnaald.

Nu weet ik uit ervaring dat Suze een effen jurk maar wat 'saai' vindt.

Ik kocht bij de Action een setje emblemen met wat hippe prints om op te spelden.

Ze koos voor de lipjes en de hartjes.

Of hoe ze nog snel tevreden kan gesteld worden.

Dat haar, hoor ik je denken!

Ik had het helemaal netjes ingevlochten en met gelspray vastgezet.

Safe, dacht ik.

Maar toch was het niet sterk genoeg voor het gewroet van mijn dochter.

Tegen de tijd dat we foto's gingen maken,

was het kwaad al geschied.

Al vond de MDH het wel een hoog Selah Sue gehalte hebben.

We lieten het dan ook maar zo.

Diezelfde MDH nam hier ook de foto's.

We passeerden langs het dorpsplein in Edegem 

en zagen dat het goed was.

Ik zet er maar wat extra foto's op,

want meestal sta ik achter de camera.

De foto's van mijn dochter en ik zijn me kostbaar.

Suze

Jurk:

patroon: Feliz van Straight Grain

stof: tricot met ribbels by La Maison Victor gekocht bij De Stoffenmadam

opgespelde emblemen: Action

Marie-Paule

Jurk:

patroon: Imani van La Maison Victor

stof: tricot met ribbels by La Maison Victor gekocht bij De Stoffenmadam