woensdag 28 februari 2018

Ume - a new member of the Straight Grain Family

Toen mijn eerste jaar patroontekenen van kinderkleding achter de rug was, 
wilde ik wel eens zien of het digitaliseren van mijn zelfgetekende patronen iets voor mij zou zijn.
Ik ging aan de slag met een virtuele workshop en kocht een abonnement op Illustrator voor 1 jaar.
Dat was de tijd die ik mezelf wilde geven om het onder de knie te krijgen.
Gaandeweg ontdekte ik dat het niks voor mij was.
Teveel uren achter de computer, het programma was voor mij niet intuïtief genoeg,
en ik vond de tijd maar niet om me er degelijk in te verdiepen.
Nadat het jaar om was, besliste ik dan ook dat het genoeg geweest was.
Wat niet wegneemt dat ik het nog steeds geweldig vind om creatief om te springen met patronen,
en kleding te ontwerpen, al dan niet geïnspireerd op confectiekleding.

Zo zocht ik uren lang naar een patroon voor een hemdsjurkje voor meisjes,
van die jurkjes die je elk seizoen weer in de winkels vindt.
Om uiteindelijk aan te kloppen bij An van Straight Grain met de vraag of ze zoiets wilde ontwerpen.
Gelukkig was ze meteen enthousiast!
Ik mocht dus van dag 1 mee volgen hoe ze het patroon ontwikkelde.
En nu mag het geweten zijn. Ume is geboren!



An zou An niet zijn als ze niet nog véél meer opties tekende dan enkel het A-lijn hemdsjurkje.
Ik kreeg het testpatroon en ging meteen aan de slag,
3 jurkjes werden geknipt.


Dit jurkje is de doorknoopjurk met rimpelrok en klassieke kraag met korte mouwen.
Ik gebruikte een tartan katoenen stofje dat al even in de kast lag.
Omdat ik ruiten wel mooi vind combineren met kant,
naaide ik een ruffle langs het knopenpat.
De kant komt ook terug aan de rugpas.


De ruffle is geen optie in het patroon,
maar heel makkelijk zelf toe te voegen.
Ik knipte de kanten strook (2x de lengte van het bovenstuk) langs de zelfkant,
en rimpelde dit tot het op het bovenstuk pastte.
Even vaststikken in de naadwaarde,
en dan verder de instructies van het knopenpat volgen.


Mijn engeltje voelt zich heel fijn in dit jurkje.
De andere naaisels zijn nog niet gefotografeerd,
maar daar moet ik nu dringend werk van maken!



Ik zie nog heel veel mogelijkheden in verschillende soorten stofjes.
Voor de zomer kan dit ook zo mooi zijn in luchtige linnen of viscose.
En naar het einde van het jaar toe misschien eentje in flanel en jeans?
Inspiratie genoeg!
Hoera voor Ume!




Jurk:

patroon: Ume van Straight Grain
stof: katoen van Mon Depot

zaterdag 24 februari 2018

Weekend Forecast: 100% Chance of Sewing

16 Februari was het weer zover...
Sew Naaiz Naaiweekend!
Zo'n weekend waar je al weken naar uitkijkt, alles voorbereid hebt (ik dan toch),
en waar je het allermeeste zal proberen uit te halen.
Alleen maar naaien, dus, oh ja, en 'boozen' met de vriendinnen.

We gingen weer met dezelfde vriendinnetjes als andere keren.
Ondertussen is dit ons 4de weekend samen.
Waar we tijdens het eerste weekend nog voorzichtig waren met 'hoe gaan de anderen over me denken', voelden we ons nu al helemaal op ons gemak.
Make-up en hippe outfits, iemand?
Nee, hoor, lekker comfy in pj achter de naaimachine... LOL!

Ik knipte 8 projecten en kreeg ze allemaal genaaid
(op een paar details na, nl. zomen van 1 laatste jurkje).
Het was ook het weekend van mijn allereerste Tiny jurk.
De vriendinnen konden het niet geloven,
maar zo gaat dat wel eens.
Nu begrijp ik ook hun enthousiasme.
Ik ben echt heel blij met dit patroon!



Veel woorden heeft het patroon niet nodig,
je kent het allicht wel.



Ik naaide de 5j, omdat ik uit ervaring weet 
dat de Straight Grain patronen voor Suze 
altijd een maatje kleiner dan haar confectiemaat moeten.



Als opties koos ik de pofmouwen,
de peter pan kraag met flapje,
en de gewone rimpelrok.
Het was al lang geleden dat ik nog eens een blinde rits in naaide.
Laat ons zeggen dat ik weer eens wat moet oefenen,
maar na 3 keer erover naaien, had ik het wel gehad.


Dit geweldig klassieke vichy stofje kocht ik in een Faceboek groepje van iemand over.



Gestyled met kniekousen en haar nieuwe schoenen voor de lente,
hopen wij dat het zonnetje snel de lucht wat opwarmt,
zodat dit jurkje uit de kast kan komen.
Ondertussen speelt Suze voor zonnetje!


De andere naaisels toon ik in de komende weken op de blog,
wanneer ze weer eens zin heeft in foto's maken.

Per traditie zorgde ik dit jaar ook weer voor een goodie bag.
Het moet gezegd worden, 
de (web)winkels worden overvraagd voor sponsoring.
Dus heel erg bedankt aan zij die het toch de moeite vonden om ons te verblijden met wat leuks!



vrijdag 2 februari 2018

This bag is made for weekends (Blueberry bag)

Hij weet zijn vragen wel te stellen, die zoon van mij.
"Mama", zegt die "Ik weet wat je nog eens voor mij mag maken."
"Oh ja, jongen?"
En als je dan dacht dat het een simpele sweater of een cool T-shirt zou zijn, 
dan heb je het mis.
Ik was ook het avontuur van afgelopen jaar nog niet vergeten.
Ook zo'n vraag van hem. Moet je weten dat deze jas hooguit 5 keer uit de kast gekomen is.
Mijn gevoel ging dus al richting 'zuuuucht'.
"Nee, mama, een weekend tas. Mijn oude tas is kapot, en ik wil graag een nieuwe".
Ik was meteen enthousiast.
Al verdween dat enthousiasme even onderweg.
Maar het geraakte af, met veel bloed en zweet, extra pijnstillers en de nodige rust.



Een hele tijd terug won ik het patroon van de Blueberry Bag van Juffrouw Kersjes 
(nu Cherry Designs).
Geweldig leuke tas, in 2 maten te maken.
Ik had ze al 'in het echt' gezien bij Juffrouw Kersjes herzelf,
de kleine versie dan,
en ze bevestigde dat de grote versie zeker en vast goed zou zijn voor een weekend tas.
Kort daarna kocht ik alle stoffen en fournituren om er eentje voor mezelf te maken.
Die stoffen liggen nog steeds op de stapel.
En de tas van de zoon kreeg grote prioriteit.
Zo gaat dat...


Bijna 15 is hij, die zoon van mij.
Uiteraard hoef je dan niet meer af te komen met leuke printjes.
Stoer en cool, dat waren de trefwoorden.
Ik vond in mijn stapel stoffen een grote lap corduroy met dikke ribbel in donkerbruin.
Die wilde ik combineren met leer, echt leer.
Nu kost dat best wel wat, zo'n lap leer.
Dus kocht ik in de kringloopwinkel een oude leren jas voor 20euro.
Die werd verknipt tot verschillende patroonstukken voor de tas.





De zijzakjes, de bodem en de draagriem werden in leer gemaakt.
Ik stikte door met dik garen voor een contraststiksel.
Zelfs mijn stoere Pfaff had het met momenten moeilijk om door alle lagen heen te geraken.
Vandaar dus het zwoegen en zweten.
Ik heb de gebroken naalden bewust niet geteld.



De fournituren kocht ik bij K-bas.
De versteviging sprokkelde ik met de jaren hier en daar bij elkaar.
Ik gebruikte Soft&Stable voor zijkanten, en Fast2Fuse voor de bodem.
De zakjes beplakte ik met H250.
De patroondelen aan de rits kregen Decovil Light voor extra stevigheid.
De draagriem kreeg een laagje H630.
De voering van de zijwanden werd daar ook mee bewerkt.
Zo'n tas mag stevig staan, maar hoeft niet helemaal stijf te zijn.



De voering is een canvas katoen met zwart-witte blokjes.
Het doet me wat aan een racebaan denken.
Stoer, maar toch nog wat speels, zo dacht ik.
Binnenin zijn er ook nog zakken aan weerskanten voor de kleine spullen.
Toiletgerief, onderbroeken, sokken, enzovoort.
De zakjes buiten zijn voor zijn telefoon, portemonnee en sleutels.





Een reistas hoort thuis in een station, zo dacht ik.
Dus ging ik naar onze grote trots, het mooiste station ter wereld: Antwerpen Centraal.
Meteen ook een goei moment om de nieuwe lens op mijn camera uit te proberen.
Zo'n tas beweegt niet, dus is het leuk om wat met de settings te spelen.



Het is een hele klus, zo'n tas.
Behalve de beperkingen van mijn machine, botste ik ook op mijn eigen lichamelijke beperkingen.
Die nek en rug van mij lieten zich vaak sneller dan gewenst voelen.
Het was een maakproces van lange adem, met véél pauzes.
Uiteraard zie ik nu alle tekortkomingen.
Maar ik heb er weer van geleerd,
en al bij al ben ik best tevreden met dit exemplaar.
De zoon is dat ook, en dat is wat telt, toch?!?


Tas:

patroon: Blueberry Bag van Cherry Designs
stoffen: uit de stoffenkast
leer: uit de kringwinkel
fournituren: van bij K-Bas