donderdag 30 juni 2016

She's just a summer kind of girl

Mijn laatste project in de les 'patroontekenen voor kinderen' moest een jas zijn.
De kers op de taart, alle toeters en bellen erbij, een jas met voering en beleg en paspelzakken...
Het zou een zomerjas worden.
Je hoopt altijd dat je geen jas zal nodig hebben in de zomer, maar als ik naar buiten kijk en de regen zie stromen, en mijn koude voeten probeer te warmen, ben ik blij dat ik toch een jas voor mijn dochter gemaakt heb.

Jassen, ik vind het moeilijk om mijn smaak daarin te vinden. Tot de dag dat we ons patroon moesten tekenen, had ik nog geen compleet beeld in mijn hoofd. Dus ik ging aan het schetsen met behulp van Pinterest... Een beetje inspiratie van die, wat van een andere... En zo kwam ik tot mijn ontwerp.


Het werd een halflange jas, die sluit met een rits (bedekt met een ritsflap die sluit met drukknopen). 


Het voorpand deelde ik in 2 om een paspel te kunnen naaien.
Die paspel loopt door naar de rug.
Daar maakte ik een stolpplooi voor extra bewegingsruimte.


Aan de mouwen naaide ik nog een kleine versiering, een flapje met knoop in contrasterende stof.
En bovenaan de stolpplooi op de rug kwam nog een klein strikje.


Verder kreeg de jas een Claudine kraagje (die ik achteraf gezien wat meer had moeten verstevigen).
Ik deed mijn best om de tekening van de voorpanden te laten doorlopen.
Maar mijn lap stof was niet zo groot, dus het was puzzelen.


De stof vind ik een pareltje. Ik kocht die van An van de Paspelpoezen om De Stoffenmadam te sponsoren na die verschrikkelijke brand in januari.
Het is een drukke stof, en voor een jas is dat een gewaagde keuze.
Toen ik ermee bezig was (en ik deed er enkele weken over omdat ik het alleen in de les naaide), was ik naar het einde toe minder enthousiast over deze creatie.
Je kan dat zo hebben, als je er lang mee bezig geweest bent, en je ziet het dan op de paspop hangen...
Voor mij was het een 'hmmmm, ik weet het niet'.

Maar toen zag ik mijn dochter in haar jas, en ik was op slag weer verkocht!


De paspelzakken (of insteekzakken), die hebben wat moeite gekost. 
Een hele les werkte ik eraan om ze goed te krijgen.
Uiteindelijk zijn ze een blikvanger geworden. 
Ik voegde nog wat extra schattigheid toe met 2 kleine rode strikjes.


De voering dan.
Ik tekende een beleg voor de nek aan het rugpand. De voering is sweaterstof. Achteraan maakte ik een bewegingsplooi in het bovenstuk en een stolpplooi in het onderstuk.
Ik tekende ook beleg voor de voorpanden en naaide de voering eraan.
De voering van de mouwen is een Venezia opdat de mouwen niet zouden stroppen bij het aantrekken.


Een hele ervaring, zo een jas op maat tekenen.
In september ga ik verder met patroontekenen voor kinderen.
Het plan is om te starten met een winterjas. 
Met deze zomerjas heb ik veel geleerd!







Jas: 
patroon: zelf op maat getekend / 
buitenstof: van An Van Dessel / 
voering: sweaterstof en voering voor de mouwen van De Stoffenmadam

zaterdag 25 juni 2016

Don't grow up, it's a trap!

Die zoon van mij, dat wordt al een hele kerel. 13 jaar ondertussen, 1m61, schoenmaat 43...
Je zou willen dat ze nog wat langer klein blijven, maar op een gegeven moment moet je toegeven dat ze écht groot worden.
En dan kan ik alleen maar denken aan die ene quote "don't grow up, it's a trap"...

Die zoon van mij passeert hier niet zo vaak op de blog.
Daar zijn een paar redenen voor.
Ik vind het heel erg moeilijk om toffe stoffen te vinden voor tieners. Er komt stilaan wel verandering in met de Zonen09 stoffen, maar toch...
Anderzijds willen tieners merken dragen, om erbij te horen. En ook al geef ik daar niet altijd aan toe, soms krijgt hij dan iets en zie je z'n ogen fonkelen.
En dan heb je nog het aspect 'foto's maken' voor de blog, wanneer ik iets genaaid heb voor hem.
Dat mag ik ook niet altijd. Dus zeker niet alle creaties zie je hier op de blog verschijnen.

Maar kijk, ik maakte weer eens wat voor hem en ik mocht zowaar foto's maken!
Pubers, onvoorspelbaar...

Twee stuks rolden er vanonder mijn machine.

In de eerste plaats maakte ik een short. Het plan was om de Cyriel short te maken uit de La Maison Victor. Maar na wat passen en meten bleek dat de grootste maat voor hem niet meer zou lukken. Voor La Maison Victor valt hij in de herenmaten, de XS om precies te zijn.
Gelukkig was er enige tijd terug nog een ander patroon, de Stone short, die kon bekoren.
En eerlijk gezegd, ik ben blij dat het die geworden is want daar heb ik echt plezier aan gehad om die te maken.


Ik gebruikte bedrukte denim die ik kocht in de Stoffenverkoop in Kapellen.
De short heeft alle toeters en bellen.
Een sluiting met knopen.
Riemlussen.
Een tunnel met koord voor de sportieve look.


Zakken, die ik hier een accent gaf door lichte jeans te gebruiken voor het zichtbare deel.
Vooraan een riemlusje dat je aan de zak naait. Gewoon een versierinkje.


Een rugpas.
2 achterzakken.


En elke naad stikte ik dubbel door met dikker garen, zoals dat bij een jeans ook wordt gedaan.



Voetbaltrucjes lukken goed met deze broek!


Verder naaide ik ook een T-shirt. Want ook daar zijn de maten voor hem moeilijk. Hij heeft aan de taille en heup een 170 in confectie nodig, maar aan de schouders eigenlijk nog een 164.
Nu zijn de meeste T-shirts in dubbele maten, 158-164 die natuurlijk aan de hele krappe kant is, of 170-176, en zoals u hierboven ziet, zit dat eigenlijk nogal ruim aan de schouders. En die zijn meestal ook nog aan de lange kant.

Daarom dacht ik, misschien kan ik het wel beter.
Het patroon van Zonen09, de Billie, die kocht ik met een bon die we van hen gekregen hadden voor ons naaiweekend. Dat was meteen ook het patroon dat het eerst in mijn gedachten kwam. 
De vele mooie creaties in blogland zitten daar zeker voor iets tussen.

Na wat meten besloot ik om de standaard 170 te tekenen, die ik vanaf de borst (een 5-tal cm onder de oksel) breder tekende tot de 176, maar wel de lengte van de 170.

Heel blij met het resultaat!


Het shirt past mooi aan de schouders, en zit comfortabel aan de taille/heup.
De lengte valt mooi zoals het hoort.
De mouwen mag ik voor hem volgende keer wel wat langer maken, zei die.


Ik koos voor de afwerking met V-hals en een zakklepje met knoop.


Voor de voorkant gebruikte ik een bedrukte stof met dieren.
Door de blauw-witte print blijft het nog redelijk subtiel, maar toch net iets specialer.
Voor de achterkant gebruikte ik een blauw-wit gestreepte tricot (eigenlijk een dubbele tricot, aan de andere kant staan blauw-witte bloemen).
Voor de boordjes gebruikte ik donkerblauwe punta die ik nog in de kast had liggen.


Ik ben nu zeker van plan om nog meer shirts voor hem te naaien, ook gewoon in effen tricot. Ik koop binnenkort immers een Silhouette Cameo en daar kan ik dan weer wat creatieve kanten mee op.

De dag na de foto's droeg hij dit T-shirt voor school en hij kreeg zowaar complimenten.
Altijd leuk om te horen!



Short: patroon: Stone short - La Maison Victor / stof: denim van Stoffenverkoop Kapellen
T-shirt: patroon: Bille van Zonen09 / stof: tricot van Stoffenverkoop Kapellen

woensdag 22 juni 2016

A dress fit for a wedding party

Als u dacht dat het met de bruidsjurk van mijn zus en de jurkjes van haar (stief)dochters zou gedaan zijn... denkt u dan nog maar eens...

Uiteraard ging ik mijn dochter niet in een gekochte jurk naar het feest van het jaar laten gaan!?

Maar deze jurk heeft nog wel een verhaal...
In eerste instantie wilde ik nl. een andere maken. Eentje die ik gespot had op pinterest, die ik helemaal geschikt vond voor een huwelijksfeest. Eentje waarvoor ik een patroon had getekend in de naailes en een proefjurk had in elkaar genaaid. Eentje waarvoor ik stof van 45euro/meter gekocht had bij Stoffen Joëlle in Antwerpen...

De dochter was ook heel enthousiast over haar 'trouwjurkje met de grote strik'.
Tot ze de jurkjes van haar nichtjes zag.
En toen met dikke tranen verkondigde dat ze geen jurkje met de grote strik meer wilde, maar ook eentje met 'bloemetjes' vanboven (kant).

Ik moest er even van zuchten. Maar ik kon het dan toch ook niet over mijn hart krijgen om mijn zin door te drijven. Tenslotte moest zij de jurk dragen, niet ik.
Dus ging ik aan het denken. Het moest een patroon zijn wat de wilde zijde tot z'n recht zou doen komen. Het is wat stijvere stof, ideaal dus voor stolpplooien.
Enter: de Jaanu van Straight Grain.
Ik kocht dit patroon met de bon die An zo genereus gedoneerd had ter sponsoring van ons naaiweekend en dat kwam nu dus als de redder in nood.

Kijkt u mee naar de foto's van het feest...

Waar is Suze?


Gevonden!


De wilde zijde, een speciaal stofje.
Het heeft een schakering van blauw, geel en groen. Afhankelijk van het licht, leunt het geheel sterker bij één van die verschillende kleuren aan.


Op haar vraag, gebruikte ik voor het borststuk een stuk kant. Ik biesde af met gouden paspel.


Uiteraard koos ik voor de Norah versie. Daar leent de stof zich helemaal toe.
Met wat strijken blijft de zijde perfect in plooi.



Ik naaide de plooien bovenaan vast met een geborduurd kruis in gouddraad.


Want goud was de rode draad in haar outfit.
Zie ook de sandaaltjes!


Ze was blij met haar feestjurk.


En eentje van de nichtjes samen op de trampoline.


Tot zover alles volgens planning.
Ware het niet dat het arme kind de avond voor het feest ziek werd, met neurofen-siroop-onderdrukte koorts naar het feest ging, en ver voor het einde van het feest naar huis moest met 39,8°C koorts.
Maar Tante Fie moest nog maar een keertje trouwen wanneer ze niet meer ziek zou zijn, vond ze!


Jurk: patroon: Jaanu van Straight Grain / stof: wilde zijde van Stoffen Joëlle
Sandaaltjes: H&M

zondag 12 juni 2016

Noa, basics with a special touch (Compagnie M pattern test)

Vaak hoor je van meisjesmama's dat hun dochters geen broeken willen dragen.
Ik kan dat wel begrijpen. Tot voor enkele jaren was ik ook geen broekenfan. Ik droeg rokken en jurken, met panty's of leggings onder, winter en zomer. Het zat mij gewoon veel beter, geen trekkerige stof bij het zitten, ceintuurs die je moet aantrekken om niet de ganse tijd aan je broek te moeten sjorren...
Tot de introductie van de comfortable broeken. Nee, ik heb het niet over joggingbroeken!
De zogenaamde 'sunny pants', de comfy viscose/katoenen broeken met een elastiek in de taille en een losse snit. Ik weet nog, wanneer die broeken voor het eerst in het straatbeeld verschenen, werd er gezegd dat die vrouwen hun pyjamabroek nog aan hadden. Maar langzaam aan werd het meer aanvaard, zeker juist gecombineerd met een jasje op en kokette sandaaltjes...

Zelf had ik al wel eens een joggingbroek patroon gebruikt om voor mijn dochter zo een broek te maken, maar misschien was dat het toch ook weer net niet (ze heeft ze wel heel vaak gedragen!).

En toen kwam Marte op de proppen met een zomerse broek. Zowel voor jongens als voor meisjes. Met die speciale Compagnie M touch. Zakken waar ik meteen verliefd op werd!
Bij de oproep om te testen, twijfelde ik dan ook geen seconde.

En zie!
Een beetje later droeg mijn dochter haar Noa om naar school te gaan op zo een matig warme maar wel regenachtige lentedag.


De broek maak je in katoen of andere soepelvallende geweven stoffen (denk aan linnen, dunne jeans, viscose...). Je kan voor uni gaan, of stoffen met verschillende prints combineren. Je kan restjes opgebruiken om de zakken te maken. Je weet wel, van die hele mooie stofjes waar je nog een klein stukje van hebt, maar wat je niet over je hart kan krijgen om het weg te doen...


De zakken zijn diep! Voor al die schatten die jouw schat tijdens het spelen vindt. Al die stenen, takjes, legomannetjes, hotweels en barbie-accessoires kunnen ook wel eens een wasbeurt gebruiken wanneer de broek in de wasmachine belandt!


Bij deze versie ging ik voor de uni-broek van katoen, met een accentje aan de zak.
Moeilijk te zien op de foto, maar de zakklep doorstikte ik met een dubbel stiksel van zilveren draad.
Mijn meisje houdt van wat 'glitter', zelfs als ze een broek draagt.


Dat het comfortabel speelgerief is, hoef ik u niet te zeggen. Dat zie je zo!







Marte deed het toch maar weer!
Hier legt ze u nog even uit dat er een nieuw type patronen wordt gelanceerd. De 'special basics'. Patroontjes met minder opties (en dus goedkoper in aankoop), maar wel met een speciale toets. Die makkelijk te naaien zijn (met een beperkte hoeveelheid stof, hoera voor de portemonnee), goed zitten, en onmisbaar zijn in de garderobe van uw spruiten.
Soms zou je toch willen dat je zelf nog in een 10j past!


Broek: patroon: Noa pants van Compagnie M / stoffen van De Stoffenmadam

Vergeet niet uw pdf patroontje te bestellen op de site van Compagnie M.
Nog tot 19 juni met een korting van 10% met de code NOA10.

Happy sewing!

donderdag 9 juni 2016

Little Bridesmaids

Mijn zus en haar man zorgen samen voor 4 kinderen, 3 meisjes en 1 jongen.
De kids waren uiteraard de bruidskinderen op hun huwelijk.
En ook voor de meisjes maakte ik een jurkje voor het trouwfeest.
Zoals het echte meisjes betaamt, hadden ze elk hun specifieke wensen.
Ik kreeg weer tekeningen en instructies waarmee ik aan de slag kon.
Zo mooi om te zien hoe hun persoonlijkheid uiteindelijk weerspiegeld werd in de jurk van hun dromen!

Billie, het dochtertje van mijn zus, kreeg een jurkje in dezelfde stoffen 
als de trouwjurk van haar mama. 
Ik gebruikte een patroon uit een oudere Knippie van 2013.
Eenvoudig maar stijlvol!





Roos, de 2de jongste dochter van mijn schoonbroer is al een hele dame.
Zij wilde een gelijkaardige jurk als haar jongere zusje, maar dan met 'floddermouwen'.
En datzelfde Knippie patroon had een optie om mouwen toe te voegen.
Très bohémien!




Sterre, de oudste zus wilde een bovenstukje volledig met kant, en korte mouwen die onderaan een kanten randje zouden krijgen.
Voor deze jurk gebruikte ik het Ileana patroon van Compagnie M
Ik koos voor de raglan mouw, speelser en specialer.
De rok is de volledige breedte van de stof gerimpeld.
Maar dat zwiert net zo lekker!




En zo waren alle meisjes prinsessen voor 1 dag, mooi bij elkaar passend, 
zoals echte bruidsmeisjes, 
en toch uniek.